Ik moet afvallen. Na het zien van een vakantiefoto, genomen in Frankrijk, begon ik toch achter mijn oren te krabben. Daar was ik 120 kilo!!!!!!!!!! Ook het geluid uit mijn omgeving was niet erg hoopvol Het moment suprême was dus 6 weken geleden. Ik had het nog even uitgesteld na mijn vakantie met de worden "ach, het valt toch wel mee" en "ik voel er mij lekker bij", maar er was een aanleiding (uithoudingsvermogen bij de binnensport) en dan moet het kunnen natuurlijk. Op aanraden van een collega (zij zou tegelijk met mij beginnen), en een driftig kopieer sessie van de afvalbijbel van Sonja Bakker, ben ik er maar mee begonnen. Nu ben ik niet zo’n aanhanger van die schreeuwlelijk uit Skagen die miljonair werd met haar dieetboekjes, maar er is wel reden om het vanaf nu een beetje rustiger aan te doen.
De copieuze maaltijden, hapjes, drankjes en vooral de snoeperijen en het onderuit zakken hebben hun tol geëist. Nu komen de feestdagen er nog aan, maar in de afgelopen 6 weken heb ik toch het één en ander bereikt waar ik best trots op mag wezen. Ik wil weer onder een magische grens terug waar ik naar eigen meting zo'n 7 jaar geleden ook verkeerde. Nu is het zo dat ik in vergelijking met veel mannen van mijn leeftijd het voordeel heb toch niet al te vet over te komen (zei hij met een glimlach van oor tot oor). Ik vind de buik niet zo omvangrijk dat ik bepaalde delen van het lijf niet meer kan zien, maar toch! Doordat ik tegenwoordig een zittend bestaan voer, niet meer op en neer sjees dan strikt nodig is, geen sporten beoefen die enige inspanning behoeven (alleen uit wandelen met de hond) is het dus uitsluitend en alleen aan een stukje discipline ter danken dat ik straks wellicht weer beschik over een meer acceptabel gewicht en tot de verbeelding sprekend figuur. Gaat me dat tegenvallen? Wellicht! Maar vrouwlief doet braaf mee wat betreft haar kookkunst en het in huis halen van de calorieen.
Wij zijn normaal gesproken nogal van de ‘gezelligheid’ en dan komt er al snel iets lekkers, hartigs of zoets op tafel in combinatie met een al te lekker drankje. Dat nu, vooral ik, gaan we zo veel mogelijk vermijden. Ik neem nu al een aantal jaren geen suiker meer in de koffie en thee. Nu is dat voor mij erg lastig, want ik heb dat nu juist al eens eerder geprobeerd maar van 8 koppen koffie met 2 klontjes suiker per dag, zit ik nu op 2 kopjes koffie met één zoetje. Dat scheelt een berg suiker. Toch denk ik dat juist die schepjes suiker door de jaren heen bijdragen hebben aan een wat hoger gewicht op de schaal. Daarbij komt dat ik bij drankjes ook een voorkeur heb voor de zoetige soorten, die moet ik dus ook laten staan in de komende periode.
Maar als ik me dan bedenk hoe ik er straks uit zal zien als ik met mijn nieuwe gewicht mijn figuur in de spiegel zal bekijken………
Voorlopig maar eerst even zien vol te houden……Ik spreek nu met de ingebakken disciplinaire genen, vraag aan mijn hongergevoelens of ze me met rust zullen laten, mijn naar allerlei lekkers verlangende lustverleiders om in winterslaap te gaan en beloof mijn lijf zelf een vertroetelweekend of zo als het allemaal lukt wat ik zoal wil bereiken. In deze blogjes zal ik u wellicht op de hoogte houden van mijn pogingen om het resultaat te bereiken dat ik voor ogen heb. Maar wellicht dat u helemaal niets leest over al die pogingen. In dat geval weet u wat al die goede voornemens waard zijn…….. Mijn laatste weegmoment was afgelopen vrijdag. De meter staat nu op 108 kilo. 12 kilo eraf in 6 weken. Dat geeft de mens moed. Mijn streefgewicht is 98 kilo. Of ik dat haal? Zal wel moeten.
En jullie beste lezers en lieve lezeressen? Zelf ook al op de weegschaal gestaan? En ??????
